THELMA NAVA
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΖΩΟ
Είμαι ζώο αδέξιο μελαγχολικό που χαίρεται ενίοτε με τη βροχή ή την ομίχλη
και κοιτάζει τα πόδια του να διαβαίνουν σε διάφορες περίεργες περιπτώσεις μέσ’ απ’ το σώμα του,
ενώ του αρέσει να πυρπολεί τη νύχτα με τον καρπό των λυγμών του
και μια φορά στις τόσες
σαν να πρόκειται για υψηλόφρονη προσφορά που του εδόθηκε απ’ την παιδική του ηλικία
αγαπάει.
Είμαι έν’ αδέξιο ζώο που δεν αρκείται, δεν ικανοποιείται
να ζητάει την τρυφερότητα που κρύβεται σε κάποια παλιά καμπάνα του πλοίου,
σ’ ένα ποίημα διαβασμένο κατά μόνας ή σ’ εκείνο το στοιχειώδες συναίσθημα να πεινάς ή να κρυώνεις.
Είμαι απλώς ένα ζώο απλό και πρωτόγονο με τις δικές μου καταβολές,
σκληρό μερικές φορές και που του αρέσει να το χαϊδεύουν επί ώρες και ώρες,
να το τρυπάει ο ερωτύλος ήλιος, που περιβάλλεται από μικρά και τρυφερά λογάκια.
Επιθυμώ την κατασκευή ενός κόσμου ικανού να μ’ έχει και να με αντέχει.
Η φύση μου ως ζώου με κάνει εύθραυστο, ανυπότακτο και βίαιο
ιδίως τις ώρες που καταπιάνομαι να παίζω της ζωής το παιχνίδι.
Φτιάχνω το φως και τις σιωπές
και όσο μου επιτρέπεται είμαι πλάσμα ανθρώπινο.
Επειδή είμαι πρωτόγονο, ξαναφέρνω τα βήματά μου στη γη,
στη μυρωδιά του χώματος που ανέκαθεν με δίδασκε
να μπορώ να ξεχωρίζω τον εχθρό, αυτόν που βαδίζει διαφορετικά και μιλάει διαφορετικά.
Είμαι πειθήνιο και ευαίσθητο. Μερικές φορές μου αρέσει να τρώω χαλάζι, να πίνω καφέ και ν’ ακούω Βιβάλντι.
Τα δε μάτια μου ταξιδεύουν μέσ’ από εσωτερικά τοπία, τραγουδάω και ηρεμεί το αίμα μου.
Νιώθω ότι είμαι όλων των θαυμάτων το ζώο: το πρώτο ζώο πάνω στη γη.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου