ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΑΓΑΠΑ Η ΒΕΡΟΝΑ

 

MARTIALIS

 

ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΑΓΑΠΑ Η ΒΕΡΟΝΑ

 

Τὴν ποίηση ἀγαπᾶ ἡ Βερόνα τοῦ λογίου

της τέκνου· ἡ Μάντοβα εὐτυχεὶ μὲ τὸν Βιργίλιο·

ἡ χώρα τοῦ Ἄπονου τιμᾶται γιὰ τὸν Λίβιο,

καθὼς ἐπίσης γιὰ τὸν Στέλλα καὶ τὸν Φλάκκο·

τὸν Ἀπολλόδωρο χειροκροτάει ὁ Νεῖλος

ὁ βροχολόγος· ἀπὸ τ᾽ ὄνομα τοῦ Ὀβίδιου

οἱ Παιλιγνοὶ ἀντηχοῦνε· ἡ Κόρδοβα τῶν λόγων

τοὺς δυὸ Σενέκες καὶ τὸν Λουκανὸ τὸν μέγα

ἀποθεώνει· ἀγάλλονται φιλοπαιγμόνως

οἱ Γάδεις γιὰ τὸν Κάνιό τους, τὸ παιδί τους,

καὶ γιὰ τὸν Δεκιανό μου ἡ Ἐμέριτα. Ἐσένα,

Λεκινιανέ, θὰ σὲ δοξολογήσει ἡ Βίλβιλις, ἡ

δική μας πόλη, ποὺ θὰ θυμηθεῖ κι ἐμένα.

 

1, 61

 

Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.