ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

 

STÉPHANE MALLARMÉ

 

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

 

Ὤ, τίποτα, κι αὐτὸς ὁ ἀφρός, παρθένος στίχος

μονάχος του τὸ κύπελλο ἂς καθορίσει·

ἕνα κοπάδι πνίγεται —μακριὰ στὴ δύση—

Σειρῆνες, κάποιες τους ἀνάποδα, καὶ δίχως

 

εἱρμό. Ἀρμενίζουμε, ὦ λογῆς μου καὶ ἀπὸ χρόνων

φίλοι, κι ἐγὼ μαζὶ ποντοπορῶ, στὴν πρύμη·

στὴν πλώρη ἐσεῖς, ποὺ σκίζει συνεχῶς μὲ ρύμη

τῶν κεραυνῶν τὸ κύμα, κύμα τῶν χειμώνων.

 

Μὲ κατακλύζει μέθη ὡραία, μὲ θυμᾶται,

χωρὶς κλυδωνισοὺς νὰ τρέμει ἢ νὰ φοβᾶται,

καὶ τὸν χαιρετισμό μου αὐτὸν ὀρθὸς προσφέρω

 

στὴ μοναξιά, στὸν ὕφαλο, στῶν ἀστεριῶν μας

τὸ φῶς, καὶ σὲ ὅ,τι ἔχει συνδράμει, καὶ τὸ ξέρω,

στὴν ἄσπρην ἔγνοια, τὴ φροντίδα τῶν πανιῶν μας.

 

Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.