PABLO NERUDA
ΝΙΩΘΩ ΛΥΠΗ
Μπορεί να διαμαρτυρήθηκα, μπορεί οι διάφοροι εαυτοί μου
να διαμαρτυρήθηκαν,
μπορεί να είπα, δηλαδή να είπαν: φοβάμαι,
φεύγω, φεύγουμε, δεν είμαι από εδώ,
δεν γεννήθηκα καταδικασμένος σε εξοστρακισμό,
απ’ όλους ζητάω συγγνώμη,
γυρνάω να ψάξω τα φτερά των ρούχων μου,
επιτρέψτε μου να επιστρέψω στη χαρά μου,
στην άγρια σκιά, στα άλογα,
στων δασών τη μαύρη χειμωνιάτικη μυρωδιά,
φώναζα, φωνάζαμε και παρ’ όλ’ αυτά
οι πόρτες δεν άνοιγαν
και έμενα αναποφάσιστος,
αναποφάσιστοι μέναμε,
χωρίς να ζούμε ή να πεθαίνουμε εκμηδενισμένοι
από τη διαφθορά και την εξουσία,
ανάξιοι πια, διωγμένοι
από την καθαρότητα και από τη γεωργία.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου