ΠΑΛΙΡΡΟΙΕΣ

 

PABLO NERUDA

 

ΠΑΛΙΡΡΟΙΕΣ

 

Μεγάλωσα βαφτισμένος σε νερά φυσικά

όπως τα μαλάκια στον θαλάσσιο φωσφόρο:

μέσα μου αντηχούσε το τσακισμένο αλάτι

χτίζοντας τον σκελετό μου. Πώς να εξηγήσω

ότι, σχεδόν με ακίνητη, με ασάλευτη

τη γαλανή τους και ολόπικρη ανάσα,

ένα-ένα τους επαναλάμβαναν τα κύματα

ό,τι ένιωθα εγώ με δονούμενη αίσθηση,

ίσαμε να με φτιάξουν να έχω χυμούς και άλατα:

την περιφρόνηση και την επιθυμία των κυμάτων,

τον πράσινο ρυθμό που έπιασε και ύψωσε

στο πιο κρυφό σημείο του ένα διάφανο κτίριο –

φυλάγοντας μάλιστα το μυστικό του· κι έπειτα μεμιάς

ένιωσα να πάλλομαι κι εγώ όπως κι εκείνο:

το τραγούδι μου ένιωσα με το νερό να μεγαλώνει.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.