PABLO NERUDA
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΧΩΡΟΣ
Το μέλλον είναι χώρος,
είναι διάστημα χρωματικό της γης,
χρώμα σύννεφων είναι,
χρώμα νερού, χρώμα αέρα,
χώρος μαύρος για χίλια όνειρα,
χώρος άσπρος για όλο το χιόνι,
για όλη – ναι, για όλη τη μουσική.
Πίσω ξεμένει ο απελπισμένος έρωτας
που δεν είχε μέρος ούτε για ένα φιλί·
για όλους υπάρχει τόπος στο δάσος,
στο δρόμο, στο σπίτι,
υπάρχουν μέρη υπόγεια, υποθαλάσσια,
και τί χαρά είναι να βρίσκεις επί τέλους
ν’ ανατέλλουν
ένας άδειος πλανήτης,
μεγάλα αστέρια καθαρά σαν τη βόντκα,
τόσο διάφανα και ακατοίκητα,
και να φτάνεις εκεί με το πρώτο τηλεφώνημα
για να μπορούν έπειτα να μιλάνε τόσοι άνθρωποι
για τις αρρώστιες τους.
Το σημαντικό είναι να ξέρεις εσύ πού είσαι,
να φωνάζεις από πάνω απ’ τη σκληρή οροσειρά
και να βλέπεις στην άλλη κορυφή
τα πόδια μιας γυναίκας που μόλις έχει φτάσει εκεί.
Έλα, ας βγούμε
απ’ το φουσκωμένο ποτάμι,
από κει μέσα που πλέουμε με πλήθος άλλα ψάρια
απ’ το ξημέρωμα μέχρι τη μονίμως μετανάστρια νύχτα·
έλα τώρα σε τούτο το ολάνοιχτο διάστημα,
προς στην καθαρή μοναξιά μαζί να πετάξουμε.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου