ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ

 

ARMANDO ROMERO

 

ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ

 

Υπάρχει κι έρχεται ένας μακρινός άγγελος

Απ’ την πρώτη και αστείρευτη πηγή

 

Τα φτερά του πέπλα χρωματιστά

Και φωτιά

Δεν καταδέχονται νερά και κύματα

 

Ζυγίζεται πάνω σε φύλλα καλυμμένα με τάλκη

Και πάνε όλα τόσο αργά σαν να κατανόησε πια

Των καθρεφτών τούς άπειρους διαλόγους

 

Στα μάτια του

Σε νερολούλουδο ή σε ρίζα κρεμαστή στον αέρα

Το κλαδί μιας καρβουνιάς εκεί

Υγραίνεται

 

Ακολούθως θα ’ρθει στο σώμα του

Η νοσταλγία

Σαν κομψά νήματα που επιπλέουν

Στην ατμόσφαιρα

Κατά τις φθινοπωρινές εσπέρες.

 

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.