MARTIALIS
ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΩ ΜΟΝΑΧΑ, ΛΙΓΟΥΡΙΝΕ
Αὐτὸ θὰ πῶ μονάχα, Λιγουρίνε:
Ὁ Φοῖβος ἂν ἀπέφυγε τὸ δεῖπνο
καὶ τὸ τραπέζι τοῦ Θυέστη, ἢ ὄχι —
τί νὰ σοῦ πῶ... τ᾽ ὁμολογῶ, δὲν ξέρω.
Μὰ ἀπ᾽ τὸ δικό σου ἐμεῖς τραβᾶμε πέρα.
Μενοὺ πλουσιότατο καὶ ἐδέσματα ἔχει
ἐξαίσϊα — κανεὶς δὲν ἀντιλέγει.
Πλὴν ὅμως οὔτε μιὰ σταλιὰ δὲν δίνει
ἀπόλαυση ἡ ἄφθονή του ἡ πανδαισία,
ἀφοῦ τὸ ν᾽ ἀπαγγέλλεις τό ᾽χεις χούι
ποιήματα δικά σου ἢ ἀκόμα καὶ ἄλλων,
Τοὺς ρόμβους σου δὲν θέλω· τὰ μπαρμπούνια
τὰ δίλιβρα οὔτε τὰ μανιταράκια
ὀρέγομαι· τὰ στρείδια δὲν τ᾽ ἀγγίζω
ποὺ μᾶς σερβίρεις, κι ἂς μ᾽ ἀρέσουν τόσο.
Μόνο ἕνα σοῦ ζητῶ: νὰ τὸ βουλώσεις!
3, 45
Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου