ΤΡΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

 

ΝΑΖΗ ΧΑΤΖΗΜΩΥΣΙΑΔΟΥ

 

ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ

 

         Να ζεις μέχρι δακρύων

             Αλμπέρ Καμύ

 

Ζώντας με θνητότητα

την αφθαρσία της καρδιάς

η αλήθεια γέλασε μέσα της

τη σιγουριά που έριχνε πέτρες

κάνοντας κύκλους στο νερό.

Πάσχουμε απελπισία, απάντησε η σκέψη

σπάζοντας τα μούτρα μας σ’ ό,τι μας περιέχει.

Κατ’ επέκτασιν κατανοώ σημαίνει

κατανοώ το αγέρωχο του ονείρου

συνθέτοντας σύμβολα ερμηνείας

που παγώνουν την ανάδυση ομοιοτήτων

στη ρωγμή που μας αναλώνει.

 

 

Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

 

Είναι άνθρωποι βγαλμένοι από πίνακα του Ιερώνυμου Μπος

που γυρεύουν να γευτούν Ψυχή

με την ευκολία φωνών που αδρανούν την αλήθεια

στα χνάρια της φήμης

χτυπημένοι στα διάκενα της μνήμης

την απομόνωση από την ίδια τους τη ζωή.

Κι έτσι κοιτάνε χωρίς να κοιτάνε μιλάνε για να μιλάνε

και πέφτουν μέσα τους το χαιρετισμό

ακονίζοντας τη βία στην ψυχή νέας που βιάστηκε

και ζητιανεύει τα δάκρυα της αυγής μέσα της

επινοώντας εαυτό ώστε να προφυλαχτεί από τη λεπίδα

πνίγοντας με τα χέρια της κάθε ελπίδα

στον στραγγαλισμό του νου που την κατοπτεύει.

 

 

ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ

 

Ένας νέος ξεβράστηκε στην παραλία

κι η μάνα του που έμεινε πίσω

τον βλέπει κάθε βράδυ

με μάτια φαγωμένα από την αλμύρα

να τρέχει να προφτάσει στο χωριό

τα νέα από την άφιξή του

στη γη της επαγγελίας

μουρμουρίζοντας ολοένα στον ύπνο της

το φως της καλοσύνης του που κατεύγαζε

ως ακόμα και τα μαύρα σωθικά της

από το θάνατο των άλλων της παιδιών.