ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ

 

PABLO NERUDA

 

ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ

 

Ξημερώνει δίχως χρέη

και χωρίς καμιά αμφιβολία να πνέει

και μετά

αλλάζει η μέρα,

γυρίζει ο τροχός, γυρίζει,

η φωτιά μεταμορφώνεται.

Τίποτα δεν έχει μείνει

από ό,τι ξημέρωσε, η γης εκάηκε

μόνη της και λίγο-λίγο,

ξέμεινε η καρδιά από αίμα,

φύλλα νέα η άνοιξη δεν βρίσκει.

 

Γιατί έγινε ό,τι έγινε αυτήν ειδικά τη μέρα;

Πού λαθέψανε οι καμπάνες;

Ή μήπως πρέπει νά ’ναι όλα πάντοτε έτσι;

 

Πώς να κάνεις στροφή, πώς να ξετυλίξεις το νήμα,

ν’ ανεβεί ψηλά ο ήλιος ίσαμε να ξαναγίνει ίσκιος,

να ξαποστείλει το φως στη νύχτα

να ξαναμείνει έγκυος μ’ έναν όρθρο,

και να ’ναι αυτός ο όρθρος γιός μας,

εύρημα ατέρμονο, του

ανακτημένου χρόνου κόμη,

που νίκησε τα χρέη και την αμφιβολία έτσι,

ώστε η ζωή μας

να είναι απλώς και μόνον

θέμα με ουσία εωθινή,

καθάριο ρεύμα που κυλάει.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.