PIERRE REVERDY
ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΝΑΜΟΝΗΣ
Ένα φιλί απ’ τα νεκρά σου χείλη και έπειτα η αναχώρηση από τούτο το ξενοδοχείο, όπου θά ’χα περάσει ολομόναχος τη ζωή μου ολόκληρη. Καθόλου αυλή, βγαίνεις απ’ ευθείας στον δρόμο, και οι παλιές ταχυδρομικές άμαξες επιμένουν νά ’ναι στη σκόνη την ήσυχη και κατά πολύ δυνατότερη απ’ τους παχιούς καπνούς.
Το ταξίδι, οι αναχωρήσεις και η γαλήνη. Τη μια φτάνεις, την άλλη αναχωρείς, και τούτο γίνεται αιωνίως, πάνω στους ίδιους δρόμους και παρά τα πολυάριθμα πλήθη.
Και τα δέντρα, οι τηλεγραφοκολόνες, τα σπίτια – όλα τους θα λάβουν το σχήμα της ηλικίας μας, της εποχής μας.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου