MAX JACOB
ΑΣΤΑΣΙΑ, ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΚΛΑΣΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ
Τὸ κακομαθημένο τριαντάχρονο παιδὶ τό ᾽βαζαν νὰ κάθεται σ᾽ ἕνα ψηλὸ παιδικὸ καρεκλάκι. Μιλοῦσε ὁ ἀδελφός: «Ὁ ἐμποροϋπάλληλος δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ εἶναι πολὺ μορφωμένος, διότι, ἐὰν εἶναι, θὰ τοῦ λείπει ἡ ταπεινότητα. Τί κάνατε ἐσεῖς μὲ τὸν Μαρσέλ; Ἀκούω τοὺς γονεῖς του ποὺ παραπονοῦνται. Ξέρετε ὅτι ὀ Ζοζὲφ Ντυμὲν ἐγνώριζε ἀπὸ στήθους χίλιους στίχους ἀπὸ τὰ κηρύγματα τοῦ Μποσυέ;» «Τὶς ἐπικεφαλίδες μόνο!» εἶπε ἡ μητέρα. «Τί! Τὶς ἐπικεφαλίδες μόνο; Δηλαδὴ τὸ ὄνομα τοῦ Ζοζὲφ εἶναι συνώνυμο τῆς ἀνικανότητας!» Τὸ κακομαθημένο τριαντάχρονο παιδὶ ἀνέβηκε στὴν ψηλὴ καρέκλα. Ἔκλαιγε γιὰ τὸν ἑαυτό του. Ὁ πατέρας ἔκλαιγε. Κάποια στιγμὴ τὸ κακομαθημένο παιδὶ εἶπε γελώντας στὸν διάδρομο: «Τὰ μισὰ ἀπ᾽ ὅσα λέει εἶναι ἀλήθεια — τὰ μισὰ μόνο». Ὁ ἀδελφὸς ἀντεῖπε: «Ἐσὺ νὰ κοιτᾶς τὸν ἑαυτό σου!» «Ὕστερα ἀπ᾽ αὐτὸν τὸν πόλεμο θ᾽ ἀλλάξουν τὰ πάντα». «Καὶ γιατί ὕστερα καὶ ὄχι κατὰ τὴ διάρκεια;...»
Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου