ROSAMEL DEL VALLE
ΚΑΡΜΕΝ
Χρώμα του υπνοβατικού τοπίου των οστών μου
Δεν υπάρχουν αγκυροβόλια με φωλιές να καταστρέφουν την αγωνία.
Το αλάτι υψώνει τον αγαλμάτινο κόσμο του σε θόρυβο χεριών.
Στύλοι από τα δάχτυλα ίσαμε το κέντρο του διαστήματος
Η υπακοή στους οποίους είναι σαν ιεροτελεστία που επιβάλλει την εικόνα της.
Όλα μεγαλώνουν πάρα πολύ κοντά όπως άλλωστε και ο αντίλαλος
Που θα έπρεπε να είναι μεταξύ πραγμάτων και ανθρώπων
Και αιμορραγεί το σώμα μιας πρόσκαιρης και μαύρης θάλασσας
Ενώ ψάρια, τα ζώα, τα έντομα και τα κοιμώμενα σημεία
Περικυκλώνουν το κρεβάτι στο γκαζόν του οποίου ο θάνατος ακούει το δικό μου ταξίδι.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου