ΠΡΟΣΩ

 

PIERRE REVERDY

 

ΠΡΟΣΩ

 

Τὰ χέρια ὑψωμένα, τὰ μάτια γυρισμένα καὶ ὅλα τὰ αἰσθήματα τοποθετημένα ἀπὸ δεξιά. Τὸ κεφάλι κοιμᾶται, ἡ δὲ μοχθηρία ἔρχεται ἀπ᾽ τὸ κεφάλι.

Στὰ κάτω-κάτω σκαλοπάτια κάνουν χῶρο γιὰ μιὰ κατάσταση. Πλάι στὰ πρόθυρα ἔχουν κρυμμένα τὰ ὅπλα.

Ὅταν σφαλίστηκαν τὰ βλέφαρα, μᾶς εἶχε λείψει πιὰ ἀκόμα καὶ ἡ καρδιά.

Μιὰ ζωὴ ὑστερότερη ἄρχιζε, ἀνάποδη καὶ ὅλο περηφάνεια. Οἱ γύροι στρογγυλεύουν χωρὶς κὰν νὰ τὸ ξέρουμε. Οἱ μέρες περνοῦν χωρὶς νὰ τὶς σταματᾶμε. Οὐδεὶς γνωρίζει ἂν αὔριο θά ᾽ναι πιὸ μαῦρα ὅλα ἀπὸ ἄλλοτε, ἀλλὰ καθ᾽ ὅλη τὴ διαδρομὴ σηκώνονται ἄνθη δηλητηριώδη. Πρόσωπα ἐμφανίζονται αὐθορμήτως, χωρὶς νὰ τὰ ἔχει καλέσει κανένας, καὶ ἀποδεικνύονται κορδέλες ποὺ κυματίζουνε, λάμψεις ποὺ γεννιοῦνται, μέρες ποὺ σβήνουνε. Ὁ ἐπικίνδυνος δρόμος, ὁ ρηξικέλευθος, ποὺ δίνει σχῆμα στὴν τυφλὴ πορεία τῶν βημάτων μας.

 

Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.