Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2022

Η ΝΥΧΤΑ ΠΑΕΙ ΣΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΩΝ ΤΗΣ ΤΟΝ ΒΑΤΡΑΧΟ

 


JOSÉ LEZAMA LIMA

 

Η ΝΥΧΤΑ ΠΑΕΙ ΣΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΩΝ ΤΗΣ ΤΟΝ ΒΑΤΡΑΧΟ

 

Η νύχτα πάει στων μετάλλων της τον βάτραχο,

ψηλαφίζει έναν σωρό στην αφή δωρισμένον,

η δροσιά τσιμπάει στο λαιμουδάκι την πέτρα

που κατεβαίνει να λεκιαστεί από την υγρασία

την ώρα ακριβώς της ψηλάφησης.

 

Των μετάλλων ο βάτραχος στην πολιθρόνα μισάνοιχτος,

η δε πολιθρόνα βυθίζεται στο πηγάδι που μιλάει.

Το θραύσμα που ανεβαίνει να πάει στο φανάρι,

ο βάτραχος, όχι μες τη νύχτα, χτυπάει τη σοδειά του στην πλάτη.

Η ήδη γεμισμένη νύχτα διεκδικεί το βρεγμένο βουνό,

η χλόη χορεύει στο μικρό χαριτωμένο της ψύχος,

γιατί κουράζεται νά ’ναι το αφτί που δεν αρπάξανε.

Το φύλλο ξυπνάει σαν αφτί, το αφτί

ξημερώνει σαν πύλη, η πύλη ανοίγει στο άλογο.

Επίβουλο ένα σούρσιμο όλο βροχή πάει συνέχεια και κάνει να μιλάνε τα βότανα.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου