PIERRE REVERDY
ΦΑΤΣΑ-ΦΑΤΣΑ
Προχωράει καὶ ἡ ἀκαμψία τοῦ δειλοῦ του βήματος προδίδει τὴ βεβαιότητά του. Τὰ βλέμματα δὲν παρατᾶνε καθόλου τὰ πόδια του. Ὅ,τι λάμπει σὲ τοῦτα τὰ μάτια, ἀπ᾽ ὅπου ἀναβλύζουν σκέψεις μοχθηρές, φωτίζει τὸ διστακτικό του περπάτημα. Θὰ πέσει.
Στὸ βάθος τῆς αἴθουσας σηκώνεται μιὰ γνωστὴ εἰκόνα. Τὸ τεντωμένο χέρι της πηγαίνει πρὸς τὸ δικό του. Αὐτὸς ἐκεῖ μέσα δὲν βλέπει τίποτα πιά· ξαφνικά, ὅμως, σκοντάφτει πάνω στὸν ἑαυτό του τὸν ἴδιο.
Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου