ΝΥΚΤΕΡΙΝΟ

 

PIERRE REVERDY

 

ΝΥΚΤΕΡΙΝΟ

 

Ὁ δρόμος εἶναι κατασκότεινος καὶ ἡ ἐποχὴ δὲν ἔχει ἀφήσει ἴχνη. Θὰ εἶχα ὄντως θελήσει νὰ ἐξέλθω καὶ ἤδη μοῦ κρατοῦσαν τὴν πόρτα. Ἐκεῖ ψηλὰ ὅμως ὑπάρχει κάποιος ἄγρυπνος φρουρὸς καὶ ἡ λάμπα εἶναι σβηστή.

Ἐνῶ τὰ μπὲκ τοῦ γκαζιοῦ δὲν εἶναι πιὰ τίποτ᾽ ἄλλο παρ᾽ ἁπλῶς ἴσκιοι, οἱ ἀφίσες καταζητοῦνται σ᾽ ὅλο τὸ μῆκος τῶν περιφράξεων. Ἄκου, κανεὶς δὲν ἀκούει τὸ βῆμα κανενὸς ἀλόγου. Στὸ μεταξὺ ἕνας γιγαντιαῖος καβαλάρης τρέχει πάνω σὲ μιὰ χορεύτρια καὶ ὅλα χάνονται στὴν ἐπιστροφὴ πίσω ἀπό ᾽να ἀβέβαιο οἰκόπεδο. Ἡ νύχτα ἡ μοναχικὴ ξέρει τὸ μέρος ὅπου συναντιοῦνται. Ἀπ᾽ τὸ πρωὶ ποὺ θὰ ξημερώσει θὰ ξαναβάζουν τ᾽ ἀστραφτερά τους χρώματα. Πρὸς τὸ παρὸν τὰ πάντα παραμένουν βουβά. Ὁ οὐρανὸς ἀνοιγοκλείνει τὰ μάτια του καὶ τὸ φεγγάρι κρύβεται ἀνάμεσα στὶς καμινάδες. Οἱ ἀμίλητοι δράστες, καὶ τίποτα νὰ μὴ βλέπουν, τηροῦν τὴν τάξη.

 

Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.