PIERRE REVERDY
ΟΨΗ
Μόλις ἴσα-ἴσα ποὺ ξέρει ἀπὸ ποῦ ἔρχεσαι
Παρὰ τὴ ρυτίδα ποὺ σοῦ κάνει σημάδι
Παρὰ τὰ ἴχνη αὐτὰ στὰ μάγουλά σου
Καὶ τὶς κινήσεις τῶν χεριῶν σου
Καὶ τὸ μόνο ποὺ θέλει εἶναι νὰ φύγεις
Στὴν καρέκλα σου ὑπάρχει ἁπλῶς μιὰ τρύπα
Ἕνα σχῆμα ἀβέβαιο μὲς στὴ σκιά
Τὸ πορτρέτο φτιαγμένο μὲ κάρβουνο στὴ σκοτεινότερη γωνιὰ
Σχεδὸν τίποτα
Τὸν τοῖχο τὸν περνάει ψαχτὰ κάποιος μὲ τὸ χέρι του
Στὰ παντζούρια ὁ ἄνεμος τσαντίζεται
Τὰ πάντα εἶναι κλειστὰ ἴσαμε νὰ ξημερώσει
Κι αὐτὸς πρέπει νὰ βρίσκεται μακριὰ στὸ δρόμο
Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου