JOSÉ PARILLA
ΕΙΜΑΙ Ο ΠΑΡΙΓΙΑ
Είμαι ο Παρίγια. Ούτε σχολή έχω ούτε δόγμα. Δεν είμαι Δάσκαλος ή Αρχηγός.
Οφείλω να πω ότι δεν φοβάμαι να έχω μαθητές· εξ άλλου γνωρίζω το Άσυλο και των θρησκειών την ιστορία.
Μαθητές δεν έχω.
(Να πλύνω πόδια και να πιω το νερό.)
Δεν έχω μαθητές.
Πού είναι η μύτη σας; Οι ξεδοντιασμένοι νέοι ποιητές δεν ξέρουν να μιλάνε παρά μόνο σε κάτι λίγους· δεν θα υπάρξουν στο καρούλι άκρες.
Παρ’ όλα αυτά ούτε με έχουν προσβάλει ούτε με έχουν εγκαταλείψει.
Μερικές φορές με συναντάνε· αν τους δω, μου κερνάνε τον καφέ, με προσκαλούν με πούρα και με συστήνουν στις φίλες τους.
Καταλαβαίνω ότι σ’ ένα άτομο επιτρέπεται να διδάσκει μαθηματικά και να τρέχει γύρω από φιάλες υγραερίου. Τίποτα δεν χρησιμεύει σε τίποτα.
Καταλαβαίνω και το άλλο: ότι υπάρχουν τόσο πολλά άτομα που κάνουν τέχνη, γράφουν, ζωγραφίζουν, κοιτάζουν ή μιλούν για τέχνη.
Αυτή η πανίδα είναι αξιοθρήνητη, επειδή είναι αλαζονική ή κι επειδή ντρέπεται να κατουρήσει μπροστά σε γείτονες.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου