PIERRE REVERDY
ΣΤ’ ΑΝΟΙΧΤΑ ΤΟΥ ΠÉΛΑΓΟΥ
Η φτερούγα του νου υπερήφανη για των πανιών το πλατύ άνοιγμα
Τα νησιά της θάλασσας βαμμένα στο μπλε της ψάθας
Ο σταυρός των καταρτιών των ιστιοφόρων
Για τούτη την ανώνυμη και άμορφη πλεύση
Των φτερών το σπιθοβόλημα κατά διαταγήν του Λεβέντε
Ο ήλιος στη μπουτονιέρα
Ο σκαμμένος δρόμος των βρικολάκων
που περιμένουνε μπρος στον σταθμό
Το λοφίο της νέρινης βεντάλιας λάμπει μπροστά-μπροστά
του αέρα οι κουβέντες χάνονται
του πεπρωμένου το βλέμμα λιγοστεύει
χαλάει η ισορροπία των πάντων παντού σκαμπανεβάσματα
Ο βούρκος ξεραίνεται
όποτε η θάλασσα αποσύρει τη γλώσσα της
Απομένει μόνο ο καπνός
στο αρμένισμα στο βάθος
οι τελευταίες αναλαμπές
η καρδιά
Και η συγκίνηση
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου