MAX JACOB
ΤΟ ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ
Δὲν τὸ ὁμολογοῦσε, ἀλλὰ τὸ φοβότανε: μιὰν ἡμέρα τῶν ἡμερῶν θὰ ἔσμιγε τοῦ λόγου της μὲ κτήνη. Ὅταν βρέθηκε μπροστὰ ἀπὸ τὸν πύργο αὐτὴ ἡ εὔθραυστη ρομαντικὴ ἀμαζόνα, ἀνέκοψε τὸν καλπασμὸ τοῦ ἀλόγου της, μπῆκε μέσα καί, ἀντὶ νὰ κάνει μασὰζ στὸν μνηστήρα της, τὸν ἐχτύπησε· ἔπειτα σφύριξε νὰ ρθεῖ τὸ ὑποζύγιό της ποὺ ἦταν ἀρκετὰ μακριὰ καὶ ποὺ γύρισε. Τὸ ὅτι ἡ δεσποινὶς ντὲ Βαλομπρέζ ἤτανε μασὲζ ὁ μνηστήρας της σίγουρα τῆς τὸ συγχωροῦσε, ναί, ἀλλὰ τὸ ὅτι ἦταν καὶ δαμάστρια, ἔ, αὐτὸ παραπήγαινε.
Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου