OCTAVIO PAZ
[Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΙ ΕΣΥ ΜΑΖΙ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ]
Ἡ θάλασσα κι ἐσὺ μαζὶ πληθυντικὸς καθρέφτης,
κορμὸς ἀργός, νωθρότατος ἡ θάλασσά τους, ὄντας
στὴ θάλασσα, και κολυμπᾶ γιὰ κείνη διψασμένος:
γεννιέται καὶ πεθαίνει, σὰν θὰ ᾽ρθεῖ μιὰ σκέψη-κλέφτηε.
Ἡ θάλασσα κι ἐσὺ μαζί, μιὰ θάλασσα-καθρέφτης:
σὰ βράχος σκαρφαλώνει ἀργὰ στὴ θάλασσα καὶ ὄντας
πηλώνας ἅλατος, ποὺ κατεβαίνει διψασμένος,
στὴ δίψα καὶ στὸ πηγαινέλα ἐγίνη σκέψη-κλέφτης.
Ἀπ᾽ τὸ ἄθροισμα στιγμῶν ποὺ σοῦ ἐγγυῶνται τὴν εὐμάρεια
κι ἀπὸ τοὺς κύκλους τῶν εἰκόνων ὁλοκλήρου τοῦ ἔτους
ἐγὼ ἔκοψα ἕνα μήνα ὁλόγιομο μὲ ἀφροὺς καὶ ψάρια
ἀπὸ οὐρανοὺς ὑγροὺς κασσίτερου, ἄγριους καὶ καθέτους:
τὸ σῶμα σου ποὺ μὲς στὸ φῶς γιαλοὺς καλοὺς ἀνοίγει
μὲ μαῦρα κύματα τῆς μέρας, καὶ ὁλονὲν μὲ πνίγει.
Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου