ΚΗΠΟΣ

OCTAVIO PAZ

ΚΗΠΟΣ

Στὸν Χουὰν Χίλ-Ἀλβέρτ

Τὰ σύννεφα εἰς μάτην, ὅπως καὶ οἱ ἤπειροι ὅλες

ποὺ ὑπνοβατοῦν, καὶ οἱ χῶροι ἄνευ κὰν οὐσίας

καὶ βάρους σὰν ζωγραφιστὲς γεωγραφίες

ποὺ ὁ ἥλιος μὲ τοὺς ἄνεμους μαζὶ ἔχουν σβήσει.

 

Οἱ τοῖχοι τέσσερις παντοῦ — μὲ μπουκαμβίλιες:

τὰ μάτια μου μὲς στὶς εἰρηνικές σου φλόγες

περνοῦν καὶ λούζονται. Σὲ φυλλωσιὲς ἐπαίνων

χυμάει ὁ ἄνεμος, σὲ χλωρωσιὲς γονάτων.

 

Μὲ κόκκινο βηματισμὸ τὸ ἡλιοτρόπιο

διαβαίνει τυλιγμένο τὸ ἄρωμά του, κι ἔχει

προφήτη καὶ διαλογιστή: τὴν τέφρα καὶ τὸ

πευκάκι — ὁ οὐρανὸς πλατύς, μικρὸς ὁ κῆπος.

 

Μὲς στὰ σκουπίδια μου ἔχει πράσινο ἐπιζήσει:

στὰ μάτια μου κοιτιέσαι καὶ σκεπάζεσαι ὅσο

τὸν ἑαυτό σου ἐντός μου θὲς ν᾽ ἀναστοχάζεσαι

κι ένῶ σ᾽ ἐμὲ διαρκεῖς, σ᾽ ἐσένα ἀφανίζεσαι.

 

 

Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.