ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ

 

GILBERTO OWEN

 

ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ

 

Τα πράγματα που μπαίνουν από τη σιωπή αρχίζουνε να φτάνουν στο δωμάτιο. Το ξέρουμε, γιατί έχουμε ξεχάσει εκεί μέσα τα μάτια μας. Η μοναξιά έρχεται απ’ τους άδειους καθρέφτες· ο θάνατος κατεβαίνει από τους πίνακες, σπάζοντας τις προθήκες του μουσείου· οι γωνίες ανοίγουν σαν χειροβομβίδες για να μπει ο γρύλος μαζί με τις καρφίτσες του· και ακόμα κι αν ξεχάσουμε να σβήσουμε το φως, το σκοτάδι εκπέμπει μαύρο φως τόσο πολύ πιο δυνατό, που σαν άλλη έκλειψη επισκιάζει το άλλο.

 

Δεν είναι όμως αυτά τα πράγματα που μπαίνουν από τη σιωπή, αλλά άλλα πράγματα, ομοίως λεπτεπίλεπτα· αν είχαμε ξεχάσει και το στόμα μας, θα τους βρίσκαμε ονόματα να τα φωνάζουμε. Προκειμένου απλώς να τα υπαινιχθούν οι εντολείς, μας συμβουλεύουν να μιλάμε για παραλλήλους που, χωρίς να παύουν να υπάρχουν, συναντιούνται και αλληλασπάζονται. Τα παιδιά όμως που λύνουν εξισώσεις δευτέρου βαθμού αυτοκτονούν πάντοτε, μόλις φτάνουν τα ογδόντα, και γι’ αυτό προτιμάμε να κοιτάμε χωρίς ονόματα ό,τι μπαίνει απ’ τη σιωπή, και ν’ αφήνουμε τους πάντες να συνεχίσουν να μας βεβαιώνουν ότι δύο και δύο κάνουν τέσσερα.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.