ΚΙ ΑΛΛΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΔΙΚΑÍΟΥ

 

MAX JACOB

 

ΚΙ ΑΛΛΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΔΙΚΑÍΟΥ

 

Στὴν προκυμαία τῆς Φλὰμ ὁ κουτσὸς μοῦ ὑπέδειξε μὲ τρόπο φλογερὸ νὰ δῶ τὴν ἀντεπιστολὴ τὴ συνταγμένη μὲ μικρογράμματη γραφὴ καὶ στὰ κινέζικα. Ὁ ἀνταποκριτής μου, ποὺ μὲ ἐνημέρωνε ὅτι μοῦ ἔστειλε ἔμβασμα πέντε χιλιάδων φράγκων, πρόσθετε ὅτι θὰ ἐρχόταν σ᾽ ἕναν ἀπὸ τοὺς προμηθευτές μου νὰ παραλάβει συγκεκριμένο ἀριθμὸ μέτρων κρὲμ μεταξιοῦ ποὺ κρέμαγε λιγάκι. Μὰ γιατί μοῦ τὸ ἔγραψε μὲ τοσοδὰ μικρούλικα γράμματα καὶ στὰ κινέζικα; — λὲς νά ᾽θελε τάχα νὰ παρακάμψει τὸν νόμο ἢ τὸν νόμο μου; Τοῦ ἰσχυροτέρου τὸν νόμο! Συνέχισα τὸ δρόμο μου στὴν προκυμαία. Ἡ μητέρα μου ἄναβε φωτιὰ μὲ φελλόφλουδες. Ἡ θεία μου εἶχε ὡραῖο πρόσωπο καὶ δὲν ἔλεγε λέξη. «Ἡ θεία μου ἔχει τὴ χροιὰ τῆς ἁγιότητας!» Ὁπότε τότε εἶπε ἡ μητέρα μου: «Ὄχι! τὸ φυσικό της χρῶμα εἶναι». Γιὰ τὴν ἀντεπιστολὴ στὰ κινέζικα δὲν ἔκανα  καθόλου λόγο. Ἡ ἀντεπιστολὴ στὰ κινέζικα νά ᾽ναι, ἄραγε, τὸ φυσικὸ χρῶμα τοῦ ἐμπορίου ἢ μήπως εἶναι ἡ χροιὰ τῆς ἁγιότητας; Τὸ φυσικὸ εἶναι χρῶμα τῆς ὑποχρεωτικῆς ἀσθενείας, αὐτὸ εἶναι.

Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.