GILBERTO OWEN
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΡΙΖΕΣ
Του βάζουν ένα κομμάτι πάγο στο μέτωπο. Τα μαλλιά, ίσια και μαύρα, τα κολλάει με καλάι και είναι καθρέφτης. Κρατάει έτσι, επάνω από το κεφάλι του, σαν καλός ισορροπιστής, όλα τα φώτα του μπαρ. Ο σύντροφός του, για να ζητήσει συγγνώμη ή για να πάρει το αίμα του πίσω, γυρίζει να μας χαμογελάσει. Βλέποντας τον εαυτό του στον πάγο, τραβάει μακριά τα μάτια του και βγάζει ένα σωληνάριο με αίμα, για να κοκκινίσει την καρδιά που του κρέμεται, σαν εκείνους τους χαλκάδες των αγρίων, απ’ τη μύτη του.
Λυπούμαστε, όμως, για τα ακατάληπτα ελληνικά του γιατρού. Αδύνατον να θυμηθούμε αν εγκωμίασε την ευφορία μας ή αν μας συνέστησε κάποια σαββατιάτικη ευτραπελία. Αν μιλούσε πιο κομψά και λιγότερο σοφιστευμένα τα ισπανικά, δεν θ’ αφήναμε χωρίς απάντηση εκείνη τη γυναίκα που σφάδαζε όρθια γράφοντας ένα ελληνικό λάμβδα στον αέρα και τριγωνίζοντας τα πόδια της πάνω σ’ ένα κομμάτι του πλακόστρωτου.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου