ΦΩΤΙΑ ΤΩΝ ΝΗΣΙΩΝ

 

RICARDO ZELARAYÁN

 

ΦΩΤΙΑ ΤΩΝ ΝΗΣΙΩΝ

 

Φωτιά των νησιών

τ’ αγαπημένα μου μαλλιά

του ποταμιού μου μέλι

Το πρώτο ξεζουμισμένο ερωτικό γράμμα

Η επιστολή δεν παρελήφθη

και πάντοτε αναμένεται

και είναι ό,τι μπορώ να κάνω

από τούτον εδώ τον μακρινό Νότο

που πιο κάτω δεν έχει

γι’ αυτό μην έρχεσαι νότια

φωτιά των νησιών

κόμη εσύ αγαπημένη

αγκάλιασέ μας

και γύρισε-γύρισε

σάμπως περίπου νά ’σαι

γαϊτανάκι

δείξε μου ποτάμι τα νησιά σου

με όλην του μεσημεριού την καταπράσινη φωτιά

Ω ποτάμι εσύ που έρχεσαι στα νότια

ας γυρίσουμε εκεί

Μην έρχεσαι εσύ σ’ εμένα

πάω εγώ εκεί

Καρδιά-νησί

τα δέντρα κουτουλιούνται

και μη μου μυξοκλαίς του λόγου σου

ραμμένη όπως είσαι σε μαχαίρια

Ξεχασμένε αλιγάτορα

στην καρδιά μου

που είναι νησί και συνάμα κουτάλα

ποτάμι αδειασμένο γλυκά-γλυκά με το κουτάλι

κολλημένο σ’ ένα σφουγγαράκι

δώσε της καρδιάς μου απλώς ένα νησί όλο ερωτευμένες βάρκες

ένα νησί-ψευδαίσθηση

ένα νησί με απαλές ανταύγειες

που νά ’ναι μι’ άβυσσος υγρή που με φτερώνει.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.