GILBERTO OWEN
ΙΣΚΙΟΣ
Το αστέρι μου –άκου το, τρέχει– έσβησε εδώ και χρόνια. Κανείς δεν θα ήξερε πια από πού έρχεται το φως του, περνώντας ανάμεσα από της απόστασης τα δάχτυλα. Σου έχω ήδη μιλήσει, Ναθαναήλ, για σώματα χωρίς ίσκιους. Δες τώρα και τον ίσκιο μου χωρίς σώμα. Και τον αντίλαλο μιας φωνής δίχως ήχο. Και το νερό εκείνου του ποταμού που έχει πια ξεραθεί, σαν νά ’κλεισε ξαφνικά κάποιο κλειδί τον πίδακα, τους κρουνούς, πλην όμως η σακατεμένη βρύση τινάζεται για μια στιγμή μονάχα. Όπως και τούτο το βιβλίο στα χέρια σου, Ναθαναήλ.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου