MAX JACOB
ΑΥΤΗ Η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ
ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΗ
Ὁ κύκνος τοῦ παραμυθιοῦ τοῦ Ἄντερσεν προχωροῦσε στὸ λιμάνι τῆς ποτάμιας ὄχθης. Οἱ ρομβοειδεῖς φυτεῖες μας ἦσαν ὅλο εὐγένεια τὸ δὲ παλιὸ προάστιο, κάτω ἀπὸ τὸ καταπράσινο βουνό, παρεῖχε ἀσφάλεια στοὺς ἐργάτες. Ὁ φίλος μου, ὁ ρομαντικὸς ποιητὴς καὶ ἐγὼ πετάγαμε ἀπὸ τὸν ταρσανὰ δίπλα στὶς πλύστρες ψωμοψίχουλα στὸν κύκνο τοῦ παραμυθιοῦ τοῦ Ἄντερσεν. Ὁ περιφρονητικὸς κύκνος δὲν εἶδε μὲν τὸ ψωμί μας, ἀλλὰ ὁ κύκνος δὲν ἔνιωσε καὶ καμιὰ ἰδιαίτερη ἔκπληξη οὔτε ἀπὸ τὸν ἦχο πού ᾽βγαζαν οἱ κόπανοί σας, ὦ πλύστρες, οὔτε ἀπὸ τὴ μακρινὴ φασαρία τῶν καβγάδων σας, ὦ ἐργάτες, ποὺ μοῦ ᾽χετε βγεῖ τώρα καὶ μοῦ στεκόσαστε στὶς πόρτες ἀπ᾽ ἔξω, ἀφοῦ φάγατε γιὰ μεσημέρι.
Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου