Η ΘΑΛΑΣΣΑ

 

AMADEO GRAVINO

 

Η ΘΑΛΑΣΣΑ

 

(για τον Σαντιάγο Γριχάλβα)

 

η μεγαλόπρεπη θάλασσα τραγουδάει στα πέρατα

με φωνή υγρή και βραχνή απ’ τ’ αλάτι

ονειρεύεται; παραπονιέται; παραληρεί;

πετούν τα κύματα της; χέρια που ψάχνουνε να βρουν τον ουρανό;

χτυπούν ακτές γκρεμίλες θίνες

καλντέρες ναούς νησιά

φάλαινες δελφίνια καρχαρίες;

γαλάζια επάνω

και

γαλάζια κάτω

γλάροι γλάροι γλάροι

και

χρυσάφι

του

ήλιου

που χορεύει

κρύσταλλο εύθραυστο ο αέρας

και η αθάνατη/επιβλητική/πανίερη θάλασσα

ψέλνει λιτανείες/ξόρκια/ψαλμούς του νερού

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.