MAX JACOB
ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΔΙΚΑÍΟΥ
Ναί, ἀλλὰ τὴν ἅμαξα τὴν ξέχασαν! Συνέβη τὴν ἡμέρα τῆς πτώχευσης, ὅταν ἀνέβηκε ὀ ἅμαξᾶς: τοῦ χρωστοῦσαν ἑξήντα φράγκα καὶ ἐξήντα ἕξι σαντίμ. Περίμενε ἑξήντα ὧρες. Ἀνέβηκε βαρὺς-βαρὺς τὰ σκαλοπάτια τῆς ξύλινης σκάλας. Ἐδῶ, οἱ φίλοι διασκέδαζαν γύρω ἀπό ᾽να τραπέζι, ἀλλὰ ὁ σύνδικος τῆς πτωχεύσεως ὅρισε ἕνα ποσοστὸ ἐπὶ τοῖς ἑκατὸ στὸν ἁμαξᾶ, καί, καθὼς ἐκεῖνος δὲν ἦλθε μαζὶ μὲ τοὺς λοιποὺς πιστωτές, κανόνισαν ἕνα κατ᾽ ἀναλογίαν ποσοστὸ ὕψους τεσσάρων κόμμα πέντε τοῖς ἐκατὸ ἐπὶ τοῦ συνολικοῦ χρέους. Ἀμέσως τότε ἐμφανίστηκαν στὴν ξύλινη σκάλα κάτι μορφὲς ἀνθρώπων ποὺ τοὺς πᾶνε γιὰ κρεμάλα: διαμαρτυρόμενος ὁ ἀμαξᾶς ἔστειλε μάρτυρες στὸν σύνδικο, ὁ δὲ ἀξιωματικὸς τῆς ἀστυνομίας ἐδήλωσε τὴν ἀναρμοδιότητά του ἐπὶ ζητημάτων ἐμπορικοῦ δικαίου.
Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου