ΗΘΙΚΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ Ή ΜΑΛΛΟΝ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ

 

RICARDO ZELARAYÁN

 

ΗΘΙΚΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ Ή ΜΑΛΛΟΝ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ

 

Υπάρχουν δημόσιες καντίνες για καθιστούς και ορθίους.

Υπάρχουν ουρητήρια δημόσια και κρυφά.

Κρυφό κατούρημα είναι ό,τι δεν είναι κατούρημα δημόσιο,

δηλαδή όλος ο υπόλοιπος κόσμος που μπορεί να κατουρήσει

σε όλα και πάνω από όλα.

(Αν όχι, ας μας το πει αυτό που φοράει πάνω από όλα του ο κύριος υπουργός: το πανωφόρι του.)

Ομοίως και το χέσιμο (προς στιγμήν όμως, διότι δεν είναι το ίδιο).

Νεκρoθάλαμοι δημόσιοι δεν υπάρχουν.

Ο θάνατος δεν έχει μέρος σταθερό για να συμβεί.

Τα σπίτια ενοικιάζονται ή αγοράζονται για να ζει, όχι για να πεθαίνει ο κόσμος.

Δεν «θα πεθάνω στο Παρίσι με νεροποντή».

Δεν θέλω να είμαι ούτε να γίνω σαν τον μιγάδα Βαγιέχο

που σ’ ένα ποίημά του ανακοίνωσε ότι θα πέθαινε στο Παρίσι,

αν πήγαινε εκεί και αν πέθαινε στα σοβαρά,

σαν τη γυναίκα στα τάνγκο...

Κάλλιο να πας για μαλλί, αλλά να γυρίσεις...

κι ας είσαι κουρεμένος και σκεπασμένος απ’ του χρόνου τα χιόνια.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.