OCTAVIO PAZ
ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ
Τὰ μάτια σου εἶναι τῆς ἀστραπῆς πατρίδα καὶ τῶν δακρύων,
εἶναι σιωπὴ ποὺ ὁμιλεῖ,
θύελλες δίχως ἄνεμο, θάλασσα δίχως κύματα,
πουλιὰ αἰχμάλωτα, δυὸ χρυσὰ ὑπνωτισμένα ἀγρίμια,
τοπάζια ἀμείλικτα σὰν τὴν ἀλήθεια,
φθινόπωρο σὲ ξέφωτο τοῦ δάσους ὅπου τὸ φῶς
κελαϊδάει στὸν ὦμο ἐπάνω κάποιου δέντρου
καὶ τὰ πουλιὰ εἶν᾽ ἐκεῖ ὅλα τὰ φύλλα,
ἀκρογιάλι ποὺ τὸ βρίσκει τὸ πρωὶ
ν᾽ ἀστράφτει ὁλάκερο γεμάτο μάτια,
πανέρι φορτωμένο πύρινους καρπούς,
ψέμα ποὺ ταΐζει καὶ χορταίνει κόσμο,
καθρέφτες τοῦ ἀπὸ δῶθε κόσμου,
πύλες τοῦ ἀπὸ κεῖθε σύμπαντος,
ἤρεμος παλμὸς τῆς θάλασσας σὰν μεσημεριάζει,
ἀπόλυτο ποὺ ἀνοιγοκλείνει τὰ βλέφαρά του,
ἕνας πλούσιος λιμνότοπος.
Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου