PEDRO SHIMOSE
ΒΡΟΧΗ
Η γυναίκα που είναι μαζί μου ξέρει ότι δεν βαριέμαι τον επίμονο που κάνεις θόρυβο λες κι είσαι κανά τύμπανο κρυμμένο·
ξέρει ότι μου αρέσεις γιατί ανήκεις στις πιο ευτυχείς ώρες του δάσους.
Η υγρασία σου είναι πιο δική μου, όταν γλείφω το στήθος της, τα δε χέρια μου αγάλλονται τους γλουτούς της να θωπεύουν.
Η γύμνια της ανθίζει μόλις με παίρνει, και το βάρος του κορμιού μου πέφτει όλο στην ήβη της.
Βρεγμένος από σένα είμαι πηλός και φιλιά και βόγκοι.
Και ξαφνικά, όντας εκεί από φιλικούς μου κεραυνούς φωτισμένος,
με επισκέπτεται η φιλία σου και μου θυμίζει
ότι είμαι απλώς και μόνο χρόνος
και τελειώνω.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου