ΝΥΧΤΑ ΝΥΧΤΑ

 

ENRIQUE MOLINA

 

ΝΥΧΤΑ ΝΥΧΤΑ

 

Μπόγος αθλίου υγρού δικαστηρίου μπόγος του κατηγορουμένου στην ξύλινη πλατφόρμα του ζελατινένιου σοκακιού στην ποταπή πέτρινη αίθουσα συζητήσεις σανατορίων και ξενοδοχείων η αποβάθρα και τα παγωμένα πόδια του νεκροταφείου κολλημένα στο έδαφος και να μη λεν να ξεκολλήσουνε

αλλά πιο μακριά είναι μια χούφτα φλόγες στην κουζίνα του κυματοθραύστη ένα υπνοδωμάτιο άρρωστο και γυμνό στη στιλπνότητα του ταρσανά ένα βαθούλωμα απουσίας καθώς ανοίγεται σε κάθε όψη και σε κάθε χειρονομία και δίνει στο στήθος το μακρουλό φύλλο και την ικεσία του με όλον τον τρόμο των χαμένων μεταλήψεων και των αλυσιτελών ανταμωμάτων

 

Μπόγος με τρίχωμα με ρίγη

επάνω στο κόκκινο γάλα του μόλου

Έλα βιαστή κλέφτη κυμάτων τυλιγμένε στη βροχή του ενστίκτου σου όταν αναζητά τούτο το αφάνταστο κλειδί

που ανοίγει τον κήπο των πλοίων και τις παρυφές του λιμανιού

με ωραίες αιρέσεις

εξαγνίζοντας όλες τις αμαρτίες με μία μόνο πυρά από εκείνα τα σαρκικά στόμια που αποστάζουν το ποτό των αστεριών και επαναλαμβάνουν προσβολές και αναφωνήσεις

επειδή είμαστε ζωντανοί!

Αχ είμαστε ζωντανοί ζωντανοί!

Έλα επιδρομέα και άρπαγα έλα να λεηλατήσεις τούτο τον μπόγο που μας πνίγει και που κάτι κρύβεται με μια αποτρόπαια παράκληση που απειλεί και κλαίει γοερά και γυρίζει τον παλιό του φωνογράφο απ’ το δεσμωτήριο

η δε μυρμηγκοφωλιά του ανοίγει διάπλατα και αποκαλύπτονται ξάφνου εκείνα τα λευκά στήθη και τα μελωδικά μπράτσα που υψώνονται από την ψεύτικη κλίνη των παλιών νεροποντών της λαγνείας και όλα τούτα τα ζοφερά ικριώματα του έρωτα και των ονείρων κάτω απ’ αυτό το διαβρωμένο μουλαρίσιο δέρμα του αντίσκηνου στο υψίπεδο που σκεπάζει τα πράγματα!

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.