X-TOWN

 

JOAQUÌN PASOS

 

X-TOWN

 

Παρὰ τὸν γριφώδη ἄνεμο καὶ τὸν στεῖρο ἥλιο,

παρὰ τ᾽ ἀστέρια καὶ τὰ σύννεφα,

παρὰ τὶς τσέχικες ἐπιγραφὲς καὶ τὰ λετονικὰ ἀναψυκτικά,

παρὰ τὴν Ὁμοσπονδία Ἰδιοκτητῶν Λεοφωρείων,

τὶς πωλήσεις μεταλικῶν νερῶν,

τὰ περίπτερα ποὺ πουλᾶνε φίλμ,

παρὰ τὴν ἐδῶ παρουσία σου

δὲν ξέρουμε ποιὰ πόλη εἶναι αὐτὴ ποὺ βρισκόμαστε.

 

Στὶς πέντε τὰ ξημερώματα κάποιος πολωνὸς μουσικὸς παίζει οὐγγαρέζικο φλάουτο

καὶ πεταγόμαστε ὅλοι μας ἀπ᾽ τὰ κρεβάτια, στὸν δεύτερο ὄροφο αὐτοῦ τοῦ δίχως ὄνομα ξενοδοχείου,

γιὰ νὰ πετάξουμε ἀπ᾽ τὸ παράθυρο ὅση σκιὰ μᾶς ἔχει περισσέψει ἀπὸ τὴ νύχτα,

γιὰ νὰ δοῦμε ἀπ᾽ τὸ παράθυρο τὰ ψιλὰ ποὺ μᾶς ἔχουν περισσέψει ἀπὸ τὴ νύχτα.

 

Ἔπειτα γελᾶμε γιατὶ δὲν καταλαβαίνουμε τοὺς λόγους ποὺ ἐκφωνοῦνται στὸν Δῆμο,

γιατὶ μᾶς ἀπεικονίζουν καθισμένους ὀκλαδὸν στὴν ἀγορά,

γιατὶ σὲ κάποια ρούσικη ταβέρνα ἀνακαλύπτουμε μιὰ ψείρα ἰσπανική,

ποὺ τὴν υἱοθετοῦμε καὶ τῆς δίνουμε τὸ ὄνομα Νανίσκα Λόπες.

Εἶμαι ἰδιαιτέρως εὐτυχὴς στὶς 3.32 μ.μ.,

δὲν ἔχω νὰ ζηλέψω τίποτα ἀπὸ τοὺς πρώτους νικουαραγουανοὺς ποὺ διέσχισαν κολυμπώντας τὸ Στενὸ τῆς Μάγχης,

περπατάω μαζί σου στοὺς δρόμους τούτης τῆς κωμόπολης ποὺ δεν γνωρίζω κὰν ποιά εἶναι,

τούτης τῆς μικρῆς ἄγνωστης πόλης,

ποὺ εἶναι γεμάτη ἀστέρια καὶ σύννεφα,

γεμάτη τσέχικες ἐπιγραφὲς καὶ λετονικὰ ἀναψυκτικά,

γεμάτη λεωφορεῖα, μεταλλικὰ νερά,

γεμάτη περίπτερα ποὺ πουλᾶνε φίλμ,

γεμάτη ἀπὸ τὴν παρουσία σου.

 

Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.