ALEJANDRA PIZARNIK
Η ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΗ
αὐτὴ ἡ μανία ἡ πενθηρὴ νὰ ζεῖς
αὐτὸς ὁ ἀστεϊσμὸς ὁ ἀπόκρυφος νὰ ζεῖς
σὲ παρέσυρε ἀλεξάνδρα καὶ μὴν τὸ ἀρνεῖσαι
σήμερα κοιτάχτηκες στὸν καθρέφτη
καὶ ἤσουν θλιμμένη βρισκόσουν μόνη
τὸ φῶς ἐμούγκριζε ὁ ἀέρας τραγουδοῦσε
μὰ ὁ ἀγαπημένος σου δὲν ἔχει γυρίσει
θὰ στέλνεις μηνύματα θὰ χαμογελᾶς
θὰ τρέμουν τὰ χέρια σου κι ἔτσι θὰ γυρίσει
ὁ ἀγαπημένος σου ὁ τόσο ἀγαπημένος
ἀκοῦς τὴν παρανοϊκὴ σειρήνα ποὺ σ᾽ τὸν ἔκλεψε
τὸ καράβι μὲ τὴν ἀφρισμένη γενειάδα
ὅπου ἔχουν πεθάνει τὰ γέλια
θυμᾶσαι τὸ τελευταῖο ἀγκάλισμα
ὢ τίποτα τὸ ἀγωνιῶδες
γέλα στοῦ μαντηλιοῦ τὸ κούνημα κλάψε μὲ χάχανα
κλεῖσε ὅμως τὶς πόρτες τῆς ὄψης σου
γιὰ νὰ μὴ σοῦ λένε μετὰ
ὅτι ἐκείνη ἡ ἐρωτευμένη γυναίκα ἤσουν ἐσύ
σὲ τύπτουν οἱ μέρες
σ᾽ ἐνοχοποιοῦν οἱ νύχτες
σὲ πονάει ἡ ζωὴ τόσο μὰ τόσο
ἀπελισμένη — ποὺ πηγαίνεις;
ἀπελπισμένη — τοῦτο μόνο, τίποτ᾽ ἄλλο!
Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου