SALVADOR NOVO

ΠΛΑ'Ι' ΣΤΟ ΚΟΡΜΙ ΣΟΥ

Πλάι στο κορμί σου το ολοκληρωτικά δοσμένο στο δικό μου,

Πλάι στους στιλπνούς σου ώμους απ' όπου γεννιούνται όλες της αγκαλιάς σου οι διαδρομές,

Απ' όπου γεννιούνται η φωνή και οι ματιές σου, καθάριες, μακρινές,

Ένιωσα μεμιάς το άπειρο κενό της απουσίας σου.

Όλ' αυτά τα χρόνια που τό 'χα στερηθεί

Σάμπως φυτό αναρριχητικό που πιάνεται απ' τον άνεμο

Τό 'νιωθα νά 'ρχεται ή να επιστρέφει σε κάθε επαφή

Και με απληστία αποκρυπτογραφούσα κάθε μέρα ένα μήνυμα

Που τίποτ' άλλο δεν είναι πάρεξ μια ημερομηνία

Και τ' όνομά του μεγαλώνει και δονείται ολοένα και πιο έντονα

Γιατί η φωνή του μίλαγε να την άκούει αποκλειστικά το αφτί μου

Γιατί μου τύφλωσε τα μάτια σαν χώρισαν απ' τα δικά του

Και η ψυχή μου είναι σαν μεγάλος αλειτούργητος ναός.

Τούτο το κορμί σου όμως είναι θεός αλλόκοτος,

Σφυρηλατημένος στις δικές μου αναμνήσεις, του εαυτού μου αντανάκλαση,

Απαλός για την αγνότητά μου και πολύ μεγάλος για τις επιθυμίες μου,

Προσωπείο,

Άγαλμα στημένο από εμένα στη μνήμη του.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.