CARLOS GERMÁN BELLI
ΤΩΝ ΘΥΓΑΤΕΡΩΝ ΜΟΥ Η ΟΨΗ
Ἀνέκαθεν ψηλὸς αὐτὸς ὁ οὐρανὸς τοῦ κόσμου,
καὶ οὐδέποτε τὸν ἔχω δεῖ ἀπὸ κοντά,
πλὴν ὅμως τὸν βλέπω ξαφνικὰ ἐδῶ γύρω μου,
στὴ μία καὶ στὴν ἄλλη ἀπὸ τὶς δυό μου κόρες,
ὅταν ἔχουν πιὰ χαθεῖ οἱ ἐλπίδες
πὼς θά ᾽ρθει κι ἐδῶ φορὰ ποὺ θ᾽ ἀνάψει
ἑνα μικρὸ φωτάκι στὸ στερέωμα
καὶ θὰ σκορπιστεῖ σὲ χίλιες σπίθες τὸ σκοτάδι·
μὰ παντοῦ βλέπω τώρα ἐπίσης
χίλια δυὸ πράγματα καθημερινῶς νὰ μὲ τυφλώνουν,
ὅλα ὅσα μακρινὰ ἐγὼ τὰ ἐπίστευα,
καὶ παραμένω γαλήνιος μὲ τὸν ἑαυτό μου καὶ τὸν κόσμο,
ὅποτε κοιτάζω αὐτὸ τὸ ἄφταστο φῶς,
κι ἂς εἶναι μόνο στῶν θυγατέρων μου τὴν ὄψη.
Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου