JORGE DEBRAVO
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΙΓΜΕΣ
Στιγμές υπάρχουν που σαν σπίτια σκοτεινά μυρίζουν,
Απ' όπου ακούγεται σούρσιμο φιδιού και της σκιάς του.
Οι κόρες των ματιών, να, τ' άδεια τους σταμνιά γεμίζουν.
Το δάπεδο ξεπλένει ο φόβος με τις βρύσες της σκιάς του.
Καρβέλια γίνονται θνητά τα χέρια που σκληραίνουν.
Την πείνα κάνει ο άνεμος τριών μηνών να κροταλίζει.
Και οι μνήμες τρίζουν σάμπως πινελιές νεκρές, πηγαίνουν
Σε φόντο ομίχλης που μαντρότοιχους με κυπαρίσσια ορίζει.
Απ' όλα τα παράθυρα νεκρών προβάλλουν χίλιες
Μορφές. Το δέρμα τους θυμίζει γέρο χιλιοτσακισμένο,
Η δε φωνή τους μούχλα μοιάζει που κολλάει στις γρίλιες
Με μια λαλιά γλοιώδη που φαντάζει φάντασμα χαμένο.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου