ALEJANDRA PIZARNIK
ΠΡΟΝΟΜΙΟ
Ι
Έχω χάσει πια το όνομα που με φώναζε,
το πρόσωπό του κυλάει για μένα
σαν τον ήχο του νερού τη νύχτα,
του νερού που πέφτει στο νερό.
Και είναι το χαμόγελό του ο τελευταίος επιζών,
όχι η μνήμη μου.
II
Το πιο όμορφο
μες στη νύχτα αυτών που φεύγουν,
ω που σε λαχταράω, καλέ μου,
είναι το που δίχως τέλος δεν γυρνάς εσύ
και παραμένεις ίσκιος ίσαμε των ημερών την ημέρα.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου