ΘΕΟΙ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

 

ENRIQUE MOLINA

 

ΘΕΟΙ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

 

Σαν αστραπές που φεύγουν για την εξορία,

με το αρχαίο ουρλιαχτό των θυμάτων τους,

έτσι περνούσαν κι αυτοί ένας-ένας, κυλώντας από του βωμού το λίθινο στέμμα

που διατηρούσε τον θεσπέσιο τρόμο του.

Το σύννεφό του, ολομόναχο, με τους ψυχρούς του μύθους

γυρίζει αργά-αργά, σαν το πουλί το λυπημένο·

και από τη φωτιά,

μόνο η φλόγα της τσουκνίδας ανεβαίνει

στα πόδια κάτι πυραμίδων χιλιοτσακισμένων απ’ το διάβα των χρόνων.

Ούτε μια σκιά δεν αποθέτει εκεί προσφορά,

ούτε συλλογίζεται το μάτι του ανθρώπου, μες στα δάκρυα,

ότι σπιθοβολάει στο κενό η φτερωτή οργή τους.

 

Θεοί της Αμερικής. Μονάχα ο αλιγάτορας με τη λασποουρά του

βγαίνει και σας μαστιγώνει την υπερήφανη αυτοκρατορία.

Σκόρπια περιδέραια από δόντια και πολέμους –

εκεί πνέει τα λοίσθια η βροντή σαν θεριό λαβωμένο

και η απαίσια χώρα της σιωπής καταβροχθίζει

το φιλντισένιο μαχαίρι, το κεραμικό σκεύος

με τον νεκρό του να κάθεται οκλαδόν

και στο ξερό δέρμα των πράσινων χειλιών του να σελαγίζει ακόμα

ο Ψαλμός της Βροχής,

ο Ψαλμός του Αβγού,

ο Ψαλμός του Φωτός και του Φιδιού.

 

Προσωπεία ποτισμένα με ρητίνη δαδιών,

κοπιάστε να φωτίσετε τον χερσότοπο, το χιόνι

και των αιώνων το δέρμα πάνω απ’ τα σκαλιά

όπου σάμπως ανάλαφρος ανεμοστρόβιλος σκόνης

προσεύχεται ακόμα ο ιερέας με τ’ ακάνθινα ώτα που αποκρυπτογραφούν

τον χρησμό.

Μυθώδεις σφαίρες με τέρατα και φτερά, θεοί,

κορυφές πανικού και απόγεια μεγαλείου.

 

Ποιός είμ’ι εγώ μπροστά σας, ο υπηρέτης ενός ανώτερου θεού,

στην πληγωμένη παλάμη του οποίου

μόνο του πάει και κουρνιάζει της εξιλέωσης το φλογερό περιστέρι;

Αγνοώ τα σκήπτρα σας·

το μόνο που ξέρω για σας είναι τα ερείπια, η ταπεινωμένη τέφρα

που εγέννησε η φωτιά,

η πέτρινη σκάλα, ο γκρεμισμένος δίσκος,

η μούμια που τραυλίζει τις ηλιακές της προσευχές ανάμεσα στις σαύρες,

το αιώνιο εγκώμιό σας,

ο νόμος ο δικός σας, ω νικημένες πικρές εσείς αρχές και εξουσίες!

Ωστόσο, πολύ συχνά, ακούω μες στην καταιγίδα

το ουρλιαχτό των σκληρών ρημαγμένων αυτοκρατοριών,

τις φήμες από κάτι απολεσθείσες δόξες

που τις θεοποιεί η σκόνη.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.