ΚΙ ΑΛΛΟΣ ΣΚΥΛΟΣ

 

PABLO NERUDA

 

ΚΙ ΑΛΛΟΣ ΣΚΥΛΟΣ

 

Σ’ εκείνους κει τους δρόμους παρακολουθούσα

έν’ αλητόσκυλο, άχρηστο και αχρείαστο,

να μάθω που πηγαίνουν όλο βιάση

τη νύχτα τριποδίζοντας οι σκύλοι.

 

Και μόνο χίλιες φορές σταμάτησε

για να μαρκάρει κατουρώντας μέρη απόμερα

κι έπειτα συνέχιζε, το στυλ εκείνου έχοντας

που πάει να παραλάβει τηλεγράφημα.

 

Πέρασε σπίτια, πέρασε γωνιές,

πάρκα, μικρά χωριά και χώρες,

κι εγώ ξοπίσω του συνέχεια

να μάθω επί τέλους πού πηγαίνει.

 

Επήγαινε ασταμάτητα, περνούσε

αφήνοντας τις σκουπιδογειτονιές,

τα έρημα γεφύρια, τ’ ανώφελα, όταν

κοιμούνται πια τα τροχοφόρα.

 

Τους στρατώνες, τα σχολεία,

τ’ αγάλματα από πεθαμένο μπρούντζο,

τη θλίψη των χαμαιτυπείων

και των καταπονημένων καμπαρέ, όλα –

τα περάσαμε όλα και τ’ αφήσαμε, μπροστά ο σκύλος,

κι εγώ ξοπίσω του σαν το σκυλί να λαχανιάζουν.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.