MAX JACOB
ΣΥΝΤΟΜΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, 2
Οἱ ἁλυσίδες λάμπουν, ἀλλὰ οἱ ὄστιες, ποὺ εἶναι μῆλα, δὲν λάμπουν: ἔχουν ἁπλῶς γυαλάδα.
*****
Τίποτ᾽ ἄλλο δὲν ὑπάρχει παρὰ μόνο οἱ κορυφὲς τῶν δέντρων, τίποτ᾽ ἄλλο δὲν ὑπάρχει παρὰ μόνο ἡ ἄκρη τῆς στέγης τοῦ σπιτιοῦ, τίποτ᾽ ἄλλο δὲν ὑπάρχει παρὰ μόνο ἕνας ἄρρωστος πισινός, ποὺ ἰσχυρίζεται κάτι ἐσφαλμένο, γιὰ νὰ μάθει τὴν ἀλήθεια, κι ἔχει δίκιο.
*****
Κάποιο περιοδικό, γιὰ ν᾽ ἀποδείξει τὴ σπουδαιότητα τῆς ὑπηρεσίας παρασκευῆς γευμάτων στὸν οἶκο Ρότσιλντ, παρουσίασε τὴν ἐν λόγῳ οἰκογένεια διὰ βραχέων στημένη μπροστὰ σ᾽ ἕναν τεράστιο σωρὸ μὲ σερβίτσια φαγητοῦ. Ἕνας ἀναγνώστης ἐξετάζει τὰ μυρμήγκια μὲ μεγεθυντικὸ φακό.
«Αὐτὸς εἶναι ὁ Ἑρρίκος; Αυτὸς εἶναι ὁ Ἑρρίκος;»
*****
Κατὰ τὴ διάρκεια ἑνὸς ταξιδιοῦ στὴν Ἀλγερία μὲ τὴν Ἡγερία του, τὴν αὐτοκράτειρα, ὁ αὐτοκράτωρ Ναπολέων Γ´ χρειάστηκε νὰ τὸ βάλει στὰ πόδια φορώντας τὴ μεγάλη ἐπίσημη στολή του καὶ περνώντας μέσα ἀπὸ ἕνα μαγγρόβιο δάσος. Ὅ,τι κυρίως αὔξανε τὸν μαρασμὸ ὀφειλόταν στὸ ὅτι ὁ αὐτοκράτωρ φοροῦσε μπότες ποὺ πολὺ τὸν ἐστένευαν.
*****
Τὸ παιδί, τὸ παιδί, ὁ ἐλέφαντας, ὁ βάτραχος καὶ τὸ πεσμένο μῆλο.
*****
Τὸ περισκόπιο τῆς Μεντάνας εἶναι κάποιο ὑπόγειο σπήλαιο: πλαισίωση ἀπὸ βράχους, κομψὸ ὀρθογώνιο. Ἡ λίμνη εἶναι ἀπὸ σινικὴ μελάνη καὶ γεμίζει τὸ κάδρο· δύο σεραφείμ, μαῦρα στὴν ὄψη, λοξοτσουγκρίζουν τὰ κεφάλια τους δεξιὰ καὶ ἀριστερά· δίκην κορνίζας, στὴν κρηπίδα τῆς βραχώδους στήλης καὶ πάνω στὰ σκαλοπάτια, βρίσκεται ἕνας γραφειοκράτης μὲ ζακέτα, μικρότερη ἀπ᾽ τὸ φυσικό του μέγεθος, καὶ ξύνει τὴ φαλάκρα του. Τὸ ὅλον μυρίζει βιτρίνα, καὶ πρόκειται γιὰ τὸ περισκόπιο τῆς Μεντάνας.
*****
Τὸ ζερβὸ καὶ καμπούρικο πουλὶ ποὺ τὸ λένε Νεκροσκοπεῖο φτιάχνει τὴ φωλιά του ἀποκλειστικὰ μὲ στάχυα σταριοῦ καὶ τὴ στολίζει μὲ καπουτσίνους οὐρανοκατέβατους καὶ ἐκτὸς κειμένου.
*****
Ἀλληλούια
Κάτω ἀπὸ τὰ κωνοφόρα ὁ πρίγκιψ Λουζινιὰν
τῆς παλλακίδας του ἤτανε ὁ ἐραστής
Μύριζε τὸ ὅλον ναφθαλίνη
δὲν εἶχαν βγεῖ ἀπ᾽ τὸ λιμάνι
καὶ βρομοῦσε ἀκόμα.
*****
Ἂν θὲς τσουλήσεις στὸ γαλάζιο μὲ κατεβασμένο τὸ κεφάλι ὑπάρχουν πολιθρόνες μὲ μηχανικὰ ροδάκια.
*****
Ἕνας σπουργίτης ξεπλέκει πάνω στὸ στῆθος τοῦ Κυρίου Ἡμῶν τῆς δαντέλας τὰ νήματα.
*****
Δεματιάζουν σανὸ στὸ περίπτερο τῆς Ἀρμενοβίλ.
*****
Σὲ τοῦτο τὸ βρετόνικο δάσος ὅπου προχωράει ἡ ἅμαξα ὑπάρχει μόνο ἕνας ἄγγελος-πειραχτήρι: εἶναι μιὰ κοκκινοντυμένη χωριάτισσα, πού ᾽χει σκαρφαλώσει στὰ κλαδιὰ καὶ γελάει ποὺ ἀγνοῶ τὴν κέλτικη γλώσσα της.
*****
Γιὰ νὰ ἐκδικηθοῦν τὸν συγγραφέα ποὺ τοὺς ἐχάρισε τὴ ζωή, οἱ ἥρωες ποὺ δημιούργησε τοῦ κρύβουν τὸν κονδυλοφόρο του.
*****
Γύρω-γύρω στὸ γιαλό, καὶ στὸν Βορρᾶ καὶ στὸν Νότο, πίσω ἀπὸ κάθε βράχο κατοικεῖ ἀδελφὸς ἢ ἀδελφὴ τοῦ Ναπολέοντα.
*****
Στοῦ ὁρίζοντα τὴν ἄκρη-ἄκρη. Ἥλιε μου, μάζεψε ὅλες τὶς κοκκινωπὲς καὶ ἄσπρες αἰῶρες! Μὰ δὲν θά ᾽χεις τὴ δική μου. Εἶναι ἀπὸ κεχριμπάρι καὶ τὴν ἔχουνε κεντήσει μὲ ἀχάτη, ἀπὸ τούτη τὴν πλευρὰ ποὺ μιλάω, τουλάχιστον.
Τίτλος: ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΛΕΩΦΟΡΟΥ.
*****
Ἡ βίδα, αὐτὴ ποὺ σέρνεται γύρω ἀπὸ τὴ σπείρα· αὐτὴ ποὺ ἐκφράζεται στὰ ἄκρα: τὸ βίτσιο.
*****
Οἱ ἄσπροι βράχοι θημωνιασμένοι καὶ ὀ ἀλπινιστὴς τούτων ἐδῶ τῶν σύννεφων: τὸ ἀερόστατο.
*****
Ὁ ἀστραπιαῖος, ὁ κεραυνοβόλος ἀρχάγγελος δὲν εἶχε τὸν ἀπαραίτητο χρόνο νὰ ξεσφίξει τὴ γραβάτα του· τοῦ εἶχαν πεῖ νὰ προσεύχεται κι ἄλλο.
*****
Ὁμίχλη, τῆς ἀράχνης ἄστρο.
*****
Ἡ αὐγή, στὸν ὁρίζοντα, εἶναι καθρέφτης ἀπὸ καλάι ποὺ ἐκσφενδονίζει μι᾽ ἀνταύγεια σ᾽ ἕνα σπίτι.
*****
Κοστούμι πιερότου, καὶ ἦταν ἀπὸ περκάλι, μὲ παντελονάκι πάρα πολύ κοντό — οὔτε στὰ γόνατα δὲν ἔφτανε. Παρὰ τὶς ἀμφιβολίες μου τὸ νοίκασα, διεκδικώντας το μαζὶ μὲ κάποιον λοχία. Καὶ βρῆκα νά ᾽χει γράμματα, ναί!, γράμματα ποὺ θὰ τὰ δημοσιεύσω, ὅταν τὸ κατάστημα γκρεμιστεῖ ἢ ὅταν πεθάνει ὁ λοχίας.
*****
Παῖξτε ρίχνοντας σφαίρα, τῆς σκάλας σκαλοπάτια. Δονούμενη ἡ σφαίρα μένει πάρα πολλὴ ὥρα στὸν ἀέρα καὶ πέφτει στὴν κινούμενη κοιλιὰ εἴτε τῆς σκάλας εἴτε τοῦ ἀκορντεόν.
*****
Τὰ πατώματα μὲ μωσαϊκὸ προσποιοῦνται τὸ ἀνάγλυφο γιὰ νὰ μὲ κάνουν νὰ χάσω τὴν ὅποια μου σταθερότητα. Ὦ τῶν ἀρχιτεκτόνων μοχθηρία!
*****
Στὰ πόδια τοῦ κρεβατιοῦ τὸ ἑρμάρι, ποὺ κλείνει μὲ τζάμι, εἶναι ἡ λαιμητόμος, ὅπου μπορεῖ νὰ δεῖ κανεὶς τὰ δυό μας ἁμαρτωλὰ κεφάλια.
*****
Στὸν Σηκουάνα οἱ ὑδραντλίες φτάνουν πολὺ ψηλά, φτάνουν στὸ ὕψος τῶν πύργων. Κι ἐγὼ χάθηκα στὸν λαβύρινθο ἑνὸς ὑδατοφράχτη καὶ μιᾶς γέφυρας.
*****
Γελάστηκες, καλέ μου ἄγγελε, καὶ μοῦ πετᾶς τοῦτα τῆς παρηγοριᾶς τὰ λόγια — ἀπὸ χαρὰ ἔκλαιγα ἐγώ, ἀπὸ χαρά.
*****
Πιτσιλάει ὁ πίδακας τοῦ μελανοδοχείου! Καὶ δὲν φτιάχνει βάτραχο, ἀλλὰ ἕναν μικρούλη διευθυντὴ ὀρχήστρας ποὺ δείχνει τὴ σκηνὴ καὶ τὸ κάτω μέρος μιᾶς λευκῆς ἐνδυμασίας.
*****
Ὥστε λοιπὸν αὐτοὶ πιστεύουν ὅτι στὴν καρδιά μας ἔχουμε τροῦφες!
*****
Πηδῆξτε χορεύοντας σκοινάκι, ὅταν κατεβαίνετε τὴ σκάλα, χωρὶς τὰ πόδια σας νὰ τὸ ἀκουμπήσουν.
*****
Παραβίαση ἀρχῶν: ὁ προλετάριος πέφτει σὲ περισυλλογή.
*****
Τόσος κόσμος ποὺ μ᾽ ἀγαπάει μὲ περιμένει στὴ γέφυρα τοῦ πλοίου — μὰ πῶς νὰ σκαρφαλώσω ἐγὼ ἐκεῖ πάνω;
*****
Τούβλινος τοῖχος: βιβλιοθήκη!
*****
Τὸ πρέκι ἀνάμεσα στὶς κουρτίνες δὲν εἶναι ὁδὸς διαφυγῆς τοῦ καπνοῦ, ὄχι! — εἶναι γιὰ να ξεγλιστροῦν οἱ γαλάζιοι ἄγγελοι ποὺ χορεύουνε.
Τὸ πυροβολικὸ τῆς Ἱερᾶς Καρδίας ἢ ὁ ἐκκανονισμὸς τῶν Παρισίων.
*****
Τὰ φατνία μιᾶς τούλινης αὐλαίας εἶναι τὸ πῶς φαντάζομαι ἐγὼ τὰ σπίτια τῆς Νέας Ὑόρκης.
*****
Ὁ ἥλιος εἶναι φτιαγμένος μὲ δαντέλες.
*****
Μιὰ γωνία μὲ μπλὲ ἀχνὸ κάλυμμα, μιὰ γωνία μὲ γούνα σὰν οὐράνιο κράσπεδο σὲ μιὰ γωνιὰ τοῦ πόλου.
*****
Ὑπάρχουν τόσα κοράλια καπιστρωμένα, ποὺ τὸ νερὸ δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι μακριά: τὰ κοράλλια εἶναι τὰ μαλλιά, τὸ δὲ νερὸ εἶναι αὐτὸ τὸ τοπάζι στ᾽ ἀφτί.
Μετάφραση: Γιῶργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου