JAVIER SOLOGUREN
ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΣΟΥ ΙΣΙΩΝΕΙΣ, ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ
Τα φτερά σου ισιώνεις, αγάπη μου, τις ζεστές σου φτερούγες.
Το χρυσάφι της εσπέρας είναι πολύ ήρεμο·
η αγωνία όμως είναι ουρανός πολύς,
πολλές ουράνιες φλόγες
που φεύγουν απ’ τα μάτια σου.
Υπάρχουν χώρες άλλες, χώρες μακρινές και μέσα στην ομίχλη,
άλλες περιοχές με καρπούς που μαραγκιάζουν,
άλλοι χώροι άφατοι, αγάπη μου·
η αγωνία όμως είναι όψη, όψη πολλή,
χείλη
πολλά που λένε και δεν λένε,
πέταγμα πολύ και πολύ πικρά αλυσοδεμένο.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου