ΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ

 

PABLO NERUDA

 

ΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ

 

Θάνατος στους υποχθόνιους! Το διάταγμά μου εκδόθηκε.

 

Μέχρι πότε θ’ αυταπατώμεθα με όψη κλειστή

και μάτια που δεν βλέπουν, και σχεδόν κοιμούνται.

Τίποτα δεν έχουμε ανάγκη· να ζούμε, αυτό μόνο –

η ύπαρξη είναι το φως, και υπάρχουμε όσο μας βλέπουν,

και βλέπω σημαίνει αγγίζω και ανακαλύπτω.

 

Κάτω όσοι δεν ανθίζουν!

 

Σε τίποτα δεν χρησιμεύουν οι ρίζες!

 

Δεν χρειάζεται να ζεις ροκανίζοντας

την υποθαλάσσια πέτρα

ούτε της νύχτας

το πνιγμένο

το κρύσταλλο:

πρέπει να μεγαλώνουμε και να κρατάμε σημαία,

να έχει φάρους το νησί,

να μπορεί ο ναυτικός που κοιμάται,

όταν ξυπνήσει ,

ν’  απαντάει

στην ξαφνική φωτιά

που γεννήθηκε εκεί στη σκοτεινή μέχρι τότε ακτή·

γεννήθηκε από τη φωτεινή κληρονομιά,

από την αληθινή, τη θεμελιώδη επικοινωνία,

για να μην υπάρχει άλλο πια σκοτάδι και να υπάρχουμε·

και είμαστε άλλοι άνδρες και άλλες γυναίκες·

και αγαπάμε στο απόλυτο φως,

στην τελείωση του έρωτα μάς βλέπουν και μας αρέσει·

χωρίς σιωπή είναι αληθινή ζωή.

 

Μόνο ο θάνατος έμεινε αμίλητος.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.