ΜΕ ΒΑΛΣΑΜΟ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, ΠΕΣ ΜΟΥ, ΠΟΙΟ ΜΕΤΑΞΙ

 

STÉPHANE MALLARMÉ

 

[ΜΕ ΒΑΛΣΑΜΟ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, ΠΕΣ ΜΟΥ, ΠΟΙΟ ΜΕΤΑΞΙ]

 

Με βάλσαμο του χρόνου, πες μου, ποιό μετάξι,

εκεί όπου η Χίμαιρα αναρτάται εξαντλημένη,

το λαβωμένο νέφος, το εγγενές, βαραίνει

που απλώνεις έξω απ’ τον καθρέφτη σου να στάξει;

 

Στοχαστικών λαβάρων τρύπες με τί τάξη

στη λεωφόρο μας, ω, επευφημούνται! Βγαίνει

η κόμη σου η γυμνή, που εγώ έχω αγκαλιασμένη,

και τη ματιά μου εντός της θάβει με μια πράξη.

 

Πλην όμως όχι! Αβέβαιο θα κοιτά το στόμα

η δαγκωνιά σου σαν τί θα γευτεί, κι ακόμα

αν ο πριγκιπικός σου ο εραστής δεν φτάνει

 

στην ουσιώδη σου την τούφα που διανοίγει,

σαν το διαμάντι να πεθάνει, θα πεθάνει

της Δόξας η κραυγή, η κραυγή που καταπνίγει.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.