ΣΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥΣ

 

EMILIO ADOLFO WESTPHALEN

 

ΣΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥΣ

 

Στην ώρα τους

Μεγαλώνουν και ωριμάζουν τα πόδια

Στην ώρα τους

Κοιτάζονται οι άντρες στους καθρέφτες

Μα δεν βλέπουνε τον εαυτό τους

Στην ώρα τους

Με σεβρό παπούτσια

Τρέχοντας ο χρόνος

Με αθλητικά παπούτσια

Χωλαίνοντας ο χρόνος

Με την περιπλάνηση τής κάθε στιγμής που δεν γυρνάει πίσω

Σηκώνοντας το δάχτυλο

Επισημαίνοντας

Σπεύδοντας

Είναι ο χρόνος και δεν έχει χρόνο

Δεν έχω χρόνο

Να και το καρνέ

Όλα στη σειρά τους

Από εδώ ίσαμε την περιπέτεια κλεισμένη σιωπή

Από εκεί ίσαμε την αποσύνθεση κινητό ακίνητο

Έρχεται και καθυστερεί

Και ξεχνιέται

Από εδώ ​​με ψεύτικο στόμα και λόγια άλλης ώρας

Το νέο μαντηλάκι έτοιμο

Για το αντίο

Μα το αντίο δεν έφτασε

Αυτό είναι το σημάδι

Ο χρόνος

Σχεδόν δεν είναι παιδί

Μα και λουλούδι δεν είναι

Σχεδόν

Όταν είναι πάνω σε δέντρο

Διακρίνεται το τοπίο το αστέρι

Τα παπούτσια

Ψαροκόκαλα

Και το μάτι γεμίζει τον ορίζοντα

Ο χρόνος

Ακόμα κι αν κουτσαίνει και πονάει και θρηνεί

Απαγορευμένος

Μη μένεις τόσο σιωπηλός

Το σύννεφο γνωρίζει άλλο μέρος

Οι σκάλες είναι αυτές που κατεβαίνουν

Γιατί κανείς δεν ανεβαίνει

Γιατί κανείς δεν δαγκώνει τον λαιμό

Αλλά τα λουλούδια

Ή τα πληγωμένα πόδια

Για να πηγαίνει μες στα αίματα ο χρόνος

Απλώς βροχοσταγόνες ο χείμαρρος

Το χέρι φτάνει

Αυτή είναι η μοίρα του

Φτάνει ο χρόνος

Επιστρέφει οπότε κι εσείς ξέρετε περισσότερα

Ήμουν δίπλα στη σιωπή

Ήμουν με μάτια μικρά

Με το χέρι στην έρημο

Με το πόδι σε ό,τι αγνοούσα

Χωρίς αμφιβολίες

Τα δανεισμένα κόκαλα θα μπορούσαν να είναι δικά μου

Αν ένα ελαφρύ σημάδι δεν έλεγε

Και δεν είπε

Μεγάλο υψόμετρο

Γυρνάω και στην παραμικρή σου στροφή

Στην αγάπη των βλεφαρίδων

Στον ανείπωτο

Ίλιγγο

Σε φοβόμουν δίχως νύχτα μα και δίχως μέρα

Ακόμα κι αν δεν γύριζες

Για την πορεία των οστών μου σε μιαν άλλη νύχτα

Για τη σιωπή που πέφτει

στο αιδοίο σου

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.