GERARDO DIEGO
ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΩΝ ΠΡΟΒΟΛΕΩΝ
Στο φως των προβολέων που αναγνωρίζει τις πι’ όμορφες υποθέσεις
έμαθα μια νύχτα χωρίς ανακωχή πόσο μεγάλη και πόσο αρωματισμένη
είναι του χρόνου η ράχη
Άτυχα χέρια και κόμες δύστυχες συγκλίνουν εκεί
εκπορνευμένες βιολέτες μανάδες τρελές
που τις άρπαξαν κάτι τρένα διερχόμενα
αγνότατες δε και με την κοιλιά τους να πετάει
Όταν το χρώμα του ποτηριού αποφοιτήσει από τις αϋπνίες
και το φάντασμα του κεραυνού βρεθεί στην κατοχή μας
όταν θα είναι επί τέλους τα πάντα γνωστά
μαζί και το αλάτι το απαραίτητο για να στηθεί ένας άγγελος
είναι ευχάριστο να παίζεις λύρα τις χορδές του φεγγαριού χτυπώντας
και να σώζεις στη γλώσσα
την ψύχρα του κουταλιού της κυνάγχης
Στο μεταξύ σεντόνια
στρώνουν και ισιώνουν τα κύματα της παραλίας τους
στο φως των υποθέσεων εκείνο
που τους προβολείς τούς πι’ όμορφους αναγνωρίζει
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου