ΦΑΝΤΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΜΟΥ

 

CARLOS EDMUNDO DE ORY

 

ΦΑΝΤΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΜΟΥ

 

Ποτέ δεν ελπίζω να κάνω στίχους ποτέ

ούτε το χειμώνα ούτε το καλοκαίρι

Σαν παιδιού μυξιάρικου

απ’ την ψυχή μου μού πέφτουνε κι εμένα σαντούρια

Πονάει η καρδιά μου που είμαι ιδιοφυΐα

Κάτι Σάββατα κρύβομαι

και γράφω με τη σκούπα μου

σε μια γωνιά του φτερού μιας πεταλούδας

Η ποίησή μου δεν βγαίνει απ’ όλων τις πόρτες:

Ξεπορτίζει από τη χαραμάδα του κόσμου

απ’ τους υπόνομους του αιώνα

από τα νύχια κάποιου μετανοημένου εγκληματία

Πάμε για ύπνο πάμε να παίξουμε στο σκοτάδι

πάμε να ονειρευτούμε το προφίλ κάποιου λύκου

 

Αναγνώστη θα σου δώσω την πλάτη μου με τις δύο φωτιές:

τον έναν ώμο μου τον στηρίζει μια καρφίτσα

κι ο άλλος ώμος έβαλε στην εφημερίδα μια αγγελία

 

   Μαδρίτη 1948

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.